Barman

گلرنگ

گلرنگ با نام علمی Carthamus tinctorius گیاهی یکساله با ارتفاع حدود 60 سانتی‌متر می باشد. این گیاه کمی خاردار و دارای برگ های پهن، دندانه دار و بدون دمبرگ می باشد. این گیاه بومی ایران است و در شهرهای بلوچستان، خراسان، تفرش، استان کرمان(از جمله شهرستان های  گلباف و شهداد)، تبریز و استان چهارمحال و بختیاری و روستای خوی شهرکرد و برخی مناطق دیگر می‌روید.

 

کاشت

زمان کاشت گلرنگ به آب و هوای منطقه بستگی دارد مثلا در مناطق معتدل زمان کشت مناسب گلرنگ، اواخر بهمن تا اوایل فروردین است اما در مناطق سردسیر مثل زنجان، اواسط اسفند تا اواخر فروردین یعنی زمانی که بتوان وارد مزرعه شد، باید به کشت گلرنگ دیم اقدام نمود. مطلوب ترین تاریخ کاشت گلرنگ در مناطق گرم، نیمه دوم آذر ماه در نظر گرفته شده است.

کشت به صورت سنتی

در این روش با استفاده از وسایلی چون دیسک، پنجه غازی و …، 25-20 کیلوگرم بذر را به طور یکنواخت در سطح یک هکتار مزرعه پخش و زیر خاک می کنند. 

کشت مکانیزه

در این روش بذور گلرنگ را با فاصله مناسب، کشت می کنند.

 

داشت

گلرنگ در برابر گرما مقاومت خوبی دارد و در صورت وجود رطوبت کافی در خاک می تواند دمای حدود 40 درجه سانتی گراد را تحمل نماید. این گیاه به دلیل دارا بودن ریشه عمیق توانایی جذب رطوبت از اعماق 3 تا 4 متری خاک را دارد. گلرنگ اگر چه می تواند در هر نوع خاکی رشد کند ولی خاک های عمیق، دارای بافت متوسط و اسیدیته حدود خنثی را ترجیح می دهد و می توان آن را در مناطق گرم و خاک های مناسب با ضخامت زیاد سطح الارض کشت کرد. 7 نوبت آبیاری در مراحل بعد از کشت، جوانه زنی، رشد سریع ساقه، غنچه دهی، گلدهی و دانه بندی ضروری است.

 

برداشت

ارتفاع گیاه، تعداد شاخه های فرعی و نیز تعداد دانه در غوزه از عوامل مهم مؤثر بر میزان تولید گل گیاه می باشد. گلچه های گلرنگ را می توان سه روز پس از شروع گلدهی تا پایان گلدهی برداشت نمود، در ضمن برداشت گلچه بر عملکرد دانه، تاثیر منفی ندارد. برای حفظ رنگ و کیفیت رنگ، گلچه های برداشت شده را نباید در آفتاب خشک کرد بلکه باید در سایه خشک نمود.

عوامل محیطی مانند دمای هوا و رطوبت نسبی بر زمان برداشت دانه گلرنگ تاثیر گذار است. می توان پس از خشک و قهوه ای شدن برگ ها، خشک و سخت شدن دانه های وسط، برداشت دانه را آغاز نمود. در زمان برداشت رطوبت دانه ها، باید در حدود 8 درصد باشد زیرا خشک شدن بیش از حد گیاه، سبب می شود دانه ها در زمان برداشت بریزند.